Sep 24, 2010
ცისფერი მთები ანუ დაუჯერებელი ამბავი
ყველასათვის საყვარელი ფილმი „ცისფერი მთები ანუ დაუჯერებელი ამბავი“ 1983 წელს გამოვიდა ეკრანებზე და დღესაც აქტუალურია.
ელდარ შენგელაიას წარდგენა არ სჭირდება. საოცარი ირონიით გაჯერებული ფილმი კონკრეტულად არც წარსულზეა, არც აწმყოზე და არც მომავალზე, თუმცა ნათლად გვაჩვენებს როგორი არ უნდა იყოს დამოკიდებულება საქმისადმი, როგორი არ უნდა იყოს ადამიანი სამსახურში და როგორი არ უნდა იყოს წყობა სახელმწიფოში.
სიუჟეტი რომელიღაც მოგამომცემლო-მოკვლევითო ორგანიზაციაში ხდება. კადრი ქუჩაში არ გამოდის. რამდენადაც შოსტკის კინოფირი იძლევა საშუალებას შესანიშნავი გადაღებაა.
სესილია თაყაიშვილის ბოლო როლი ხომ განუმეორებელს ხდის ფილმს. ელდარი იხსენებდა რომელიღაც გადაცემაში - ძლივს დავითანხმეო. არადა მასეთ მაღალ დონეზე ამ როლსაც ვერავინ შეასრულებდა.
ძალიან ხალისიანი და ჩუმი იუმორია ფილმში. ვითომ არაფერი გამოთქმები ფრთიან ფრაზებად იქცა და სადაც არ უნდა ახსენო გივი გამყრელიძე, ყველა გეტყვის:
-გივი შვებულებაშია, დაბრძანდით დაელოდეთ.
აქ იუმორის ლამაზი და უსიტყვო მარცვალია, ის ორი ახმახი სკამზე ჯდება და ელოდება გივის მოსვლას თვის ბოლოსთვის.
თუ ვინმე იტყვის თავბრუ მესხმის, აუცილებლად მოთხოვენ „მიბოძეთ თქვენი ხელები“, რაც ყოველთვის იწვევს ღიმილს და რეტისხმის გავლას.
ვისაც არ მოსწონს -გაიტანეთ
კითხულობს მუშა, ყველაფერს კითხულობს. აბა სხვა არავინ არაფერს კითხულობს.
დაუკვირდით მეორე ნაწყვეტს და სასწრაფოში დარეკვის მომენტს. შესანიშნავია. ეხლა წარმოიდგინეთ სასწრაფოში მჯდომი მორიგის სახე - გრელანდია ჩამოვარდა და დაშავდაა(?!)
აბა ბიჭო? სიხარულით ცას ეწია და სადაც დადო ისევ იქ პოულობენ ამ ნაწარმოებს. ასე კითხვაც არ შეიძლება.
დირექტორიც აქ ყოფილა. მაგარ მონოლოგს ამბობს.
ქართულ ენაზე ვისაც არ აქვს ნანახი - ვფიქრობ ამ ფილმისთვის და „ვეფხისტყაოსნისთვის“ უნდა ისწავლოს ქართული. ვაჟა ზაზაევიჩს ხომ დალოდების საათები აქვს და არა მიღების
შემოდგომის ერთ ლამაზ დილას ბატონი ვასო ჩორგოლაშვილი თავის მაგიდაზე ბათქაშიდან ჩამოყრილ მტვერს ნახულობს...
მე ბევრს არ გავაგრძელებ, კიდევ ნახეთ და თუ არ გინახავთ ეხლავე ნახეთ, მერწმუნეთ არ ინანებთ. გააგრძელე კითხვა...
